CZY MOJE DZIECKO MOŻE NIE POLUBIĆ CHUSTY?

DLACZEGO DZIECKO PŁACZE W TRAKCIE WIĄZANIA CHUSTY? 

Przedstawiam Wam Olę i Grzesia 

BLISKOŚĆ

CO POWODUJE, ŻE DZIECKO PŁACZE PODCZAS WIĄZANIA CHUSTY?

EMOCJE rodzica - kiedy rodzic jest wystraszony sytuacją, boi się, że upuści malucha podczas wiązania, że coś się stanie, bardzo stresuje się całą sytuacją nauki noszenia w chuście - dziecko jak lustro najpewniej zareaguje podobnie - będzie płaczliwe, wystraszone, zdenerwowane. 

NIEPEWNOŚĆ - w ruchach, w chwycie, drżenie naszych rąk, sztywna postawa, spięte ciało - również są bardzo łatwe do odczytania przez dziecko i ponownie - najpewniej zareaguje tak samo.

nieprawidłowe NAPIĘCIE MIĘŚNIOWE - czasami ogólnie, a czasami obszarowo. Zarówno WNM (wzmożone napięcie mięśniowe) jak i ONM (obniżone napięcie mięśniowe) będzie generowało trudności w utrzymaniu prawidłowej pozycji, uczucie dyskomfortu, a czasami nawet bólu u dziecka. Nasze manewry, podnoszenie, przekładanie, praca z chustą mogą spowodować, że przy dużych problemach z napięciem ten dyskomfort się nasili.

 WRAŻLIWOŚĆ na dotyk - wszelkiego rodzaju nadwrażliwości mogą się ujawnić np. podczas dociągania tkaniny, kiedy wywołujemy tarcie chusty o ciało dziecka. Są maluszki, które bardzo nie lubią tej czynności.

głód, pielucha, biometr, światło, cień, chłód, ciepło i milion innych czynników, które w danym momencie mogą przeszkodzić maluszkowi w zrelaksowaniu się, a na które nie zawsze będziemy mieli wpływ

OBCY GŁOS (np. doradcy noszenia) dzieci reagują bardzo różnie na obce osoby, od zainteresowania i swego rodzaju "radości" aż po paniczny strach. Dotyczy to zwłaszcza dzieci, które po porodzie przez kilka tygodni nie mają kontaktu z innymi osobami aniżeli rodzice. Co nie jest trudne w czasach pandemicznych. Byłam właśnie w takiej sytuacji. Jako doradca noszenia byłam pierwszą obcą osobą jaką usłyszało na żywo maleństwo i na konsultacji reagowało płaczem zawsze wtedy, kiedy chciałam przekazać rodzicom więcej treści, finalnie całe spotkanie bardzo się niepokoiło. A kiedy rodzice zostali sami, zostaliśmy "na łączach" i wszystko poszło bezproblemowo. 

nauka samodzielna (z youtube, od znajomych) VS nauka z doradcą

CO MOGĘ ZROBIĆ KIEDY DZIECKO NIE LUBI CHUSTY?

GOTOWOŚĆ - nie starajcie się wiązać od razu po porodzie. Zróbcie to wtedy, kiedy będziecie na prawdę gotowi zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Dajcie sobie czas na poznanie swojego dziecka. Spróbujcie złapać taki wewnętrzny spokój, że jest przy Was bezpieczne, że to Wy dajecie mu wszystko czego potrzebuje. Praca z chustą ma być  kolejnym etapem do bliskości i Waszej relacji, a nie obowiązkiem czy koniecznością i stresem.

Pokaż dziecku swoją PEWNOŚĆ - nie jest to proste, kiedy ciało jest takie malutkie, wiotkie i tak wydawałoby się - kruche. ALE spróbuj wykonywać ruchy płynnie, spokojnie, jednostajnie, kołysząc się. Przy nauce z doradcą słuchaj wskazówek. Są na prawdę bardzo cenne. Jeśli potrzebujesz - zatrzymaj się na chwilę. Jeśli potrzebujesz - powiedz STOP i spróbuj za kolejną chwilę. Włącz ulubioną muzykę, która wprawi Cię w ruch. Dbaj o swój oddech i ciało.

OBSERWUJ swoje dziecko już od urodzenia. Zobacz jak się porusza. Czy jest odprężone w aktywności czy spięte. Czy spina się, sztywnieje podczas brania na ręce, zmiany pozycji. Zobacz jak reaguje na przebieranie. Postaraj się stosować przyjazną pielęgnację na co dzień  - to zawsze zaprocentuje w przyszłości i bardzo dobrze przygotuje dziecko do pracy z chustą. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości - skontaktuj się z fizjoterapeutą lub osteopatą. Upewnij się wcześniej czy wybrany specjalista ma doświadczenie i wiedzę w temacie chustonoszenia. 

PRZYJAZNE OTOCZENIE - czasami ciężko zorientować się kiedy nasz maluszek ma dobry humor, ciężko trafić z wyprzedzeniem w taki moment. Poobserwuj w pierwszych dniach co go/ją uspokaja. Może ulubiona piosenka śpiewana przez mamę, może przez ten krótki czas uda Wam się znaleźć coś tylko Waszego, co szybko ukoi malca w razie kryzysu. Dobierzcie odpowiednią godzinę spotkania, dla niektórych dzieci jest to ogromnie ważne. 

OBCE OSOBY - to coś, na co trudno się przygotować z noworodkiem ale jeśli będziemy świadomi, że maluch tak reaguje może Warto pomyśleć o spotkaniu on-line? Jeśli doradca jest pierwszą obcą dla dziecka osobą warto o tym uprzedzić. Ja jako doradca noszenia staram się wtedy zwrócić szczególną uwagę na odpowiednią odległość od Was, od dziecka. Staram się mówić cicho i płynnie. Takie drobne wydawało by się manewry, a mogą uratować konsultację.

NAUKA Z DORADCĄ zamiast samodzielnej. To nie jest tak, że samodzielna nauka jest gorsza, a z doradcą zawsze będzie cud-miód. Jednak kiedy robi się trudno, doradca zawsze to wyłapie. Pracujemy wtedy nad Waszą pewnością, spokojem, nastawieniem, strachem. Pracujemy nad techniką, chwytem, modyfikacjami podczas wiązania, które dadzą dziecku największe poczucie stabilności. Pracujemy nad przyjazną pielęgnacją. Właściwie nad wszystkim co może mieć wpływ na komfort rodziców i dziecka. Żebyście mogli w kolejnych dniach z jak największą wiedzą znów spróbować. Małymi kroczkami do celu.

Od dłuższego czasu widzę, że sama świadomość że "jestem dla Was" daje ogromną mobilizację i nagle dostaję takie zdjęcia wiązań...duma mnie rozpiera bo wszystko wychodzi "samo"